Ostatnie koszenie trawnika

Ostatnie koszenie trawnika w tym sezonie właśnie dokonało się. Przede mną pół roku odpoczynku od warkotu kosiarki. Tej kosiarki. Moja najmniejsza kosiareczka na świecie również dokonała żywota, równo z ostatnim koszeniem trawnika. Służyła mi wiernie kilkanaście lat i być może po naprawie wytrzymałaby drugie tyle, ale koszty naprawy są niemal tak wysokie jak kupno nowej. W związku z tym przyszły sezon rozpocznę od kupna pięknej, nowej, WIĘKSZEJ kosiarki, dzięki której kilka pierwszych koszeń będzie równie przyjemnych, co pierwsze jazdy nowym autem.

No dobrze, nie sprawdzałem, ile kosztuje naprawa. Być może mniej niż cena kosiarki z salonu, ale pokusa nowej zabawki jest silniejsza od zdrowego rozsądku. Chcę nowej kosiarki! Mężczyźni dojrzewają do siódmego roku  życia, a potem już tylko rosną. 

Koniec koszenia jest jednym z niewielu jasnych punktów tej pory roku. Poza tym ogarnia mnie coraz silniejsze przygnębienie, tym czarniejsze im więcej kolorów pojawia się na drzewach. Czy wy, drodzy czytelnicy, też uważacie, że najbardziej przygnębiającym miesiącem w roku jest sierpień? Niby cały czas jest fajnie: wakacje, ciepło, słonecznie, ale czająca się za horyzontem jesienna plucha mąci pogodę ducha. Sierpień jest jak niedziela - z poniedziałkiem w perspektywie.

Wiem, że sierpień już minął, wrzesień w zasadzie również. Ale jakoś wcale mnie to nie pociesza.

Jesień idzie...

p.s.

Niniejszy wpis jest setnym w historii Wsi Anielskiej. Ta-dam!